مشاوره روانشناسی رایکو

معرفی انواع قرص های خواب آور

قرص ترانکوپین

قرص آلپرازولام (AIPRAZOLAM)

قرص لورازپام (Lorazpam)

یکی دیگر از داروهای آرام بخش که باعث کاهش یافتن استرس و اضطراب می شود ، قرص لورازپام می باشد . در نحوه استفاده از این قرص ها می بایست تجویز و دوزی که پزشک مشخص کرده است را رعایت کرد زیرا زمانی که از این دارو در مدت زمان طولانی استفاده شود ، ممکن است سبب بروز وابستگی روانی و فیزیکی فرد به آن شود. از جمله عوارض این دارو می توان خواب آلودگی ، نداشتن آگاهی نسبت به مکان و زمان ، بی قراری ، افسردگی ، سردرد ، سرگیجه و اختلال تکلم را نام برد.

قرص تمازپام (TEMAZEPAM)

یکی دیگر از داروهایی که برای درمان بی خوابی از آن استفاده می شود ، تمازپام می باشد. در رابطه با مصرف این قرص باید به این نکته توجه داشت که مصرف این دارو در طولانی مدت باعث می شود تا بدن به آن عادت کند و میزان تاثیر آن بر بدن کاهش می یابد ، همین امر باعث می شود تا بیمار دوز بالاتری از آن را مصرف کند، در صورتی که مصرف این دارو کنترل شده نباشد ، ممکن است برای فرد اعتیاد آور باشد. از عوارض این دارو می توان به سردرد ، سرگیجه ، خواب آلودگی در طول روز و خواب های آشفته اشاره کرد.

قرص زولپیدم (zolpidem)

قرص زولپیدم به عنوان یکی دیگر از داروهای آرام بخش می باشد که در ارتش آمریکا شب قبل از عملیات از این قرص استفاده می کردند تا بتوانند خواب راحت و آرامی داشته باشند و همچنین در مواردی مانند قرار گرفتن تحت عمل جراحی از این دارو برای آرام کردن فرد استفاده می شود. این دارو بر روی مغز تاثیر آرام بخشی دارد. افرادی که از بی خوابی رنج می برند به هیچ عنوان نباید به صورت خودسرانه از این قرص استفاده کنند. مصرف این دارو در بین نوجوانان باعث می شود که افکار خودکشی در آن ها تقویت شود. از جمله عوارض مصرف این قرص راه رفتن در خواب ، مشکل در بینایی مانند دوبینی ، تهوع ، استفراغ ، سردرد ، خواب آلودگی و گیجی می باشد.

باربیتورات ها (Barbiturates)

از قدیمی ترین قرص های خواب باربیتورات ها می باشند که باعث سرکوب سیستم عصبی مرکزی می شود. این داروی خواب آور امروزه نسبت به گذشته کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع این داروهای خواب آور ، بی هوش کننده و ضد تشنج می باشند که امروزه و در حال حاضر از این دارو برای بی هوشی و ضد تشنج استفاده می شود. سکوباربیتال ، تالبوتال ، بوتاباربیتال ، آپروبالبیتال و سدیم تیوپنتال برخی از قرص های دسته ی باربیتورات ها می باشند.

آنتی هیستامین ها (ANTIHISTAMINES)

دسته ی دیگر قرص هایی که برای درمان بی خوابی استفاده می شود ، برخی از آنتی هیستامین ها می باشند که علاوه بر این که کاهش دهنده حساسیت هستند ، آرام بخش هم می باشند. برخی از آنتی هیستامین های که برای درمان اختلال خواب و بی خوابی از آن ها استفاده می شود می توان دیفن هیدرینات ، دوکسیلامین و دیفن هیدرامین را نام برد.

---

انواع دیگر قرص های خواب:

علاوه بر چند نمونه از قرص هایی که برای درمان بی خوابی و اختلال خواب استفاده می شود و به آن ها اشاره کردیم ، موارد ذیل چند نمونه دیگر از داروها و قرص های آرام بخش و خواب آور می باشد:

---

توصیه های جهت استفاده از قرص های خواب آور

• اگر در زمان استفاده از قرص های خواب آور دچار ناراحتی های گوارشی می شوید می توانید همراه با غذا از آن ها استفاده کنید.
• خودسرانه از داروهای خواب آور استفاده نکنید و حتما با پزشک مشورت کنید تا متناسب با وضعیت و شرایط جسمی شما دوز آن را مشخص نماید.
• به دلیل استفاده از قرص های خواب آور ممکن است روز بعد از مصرف آن دچار حالاتی از قبیل احساس گیجی ، خستگی و خواب آلودگی کنید ، به همین دلیل بهتر است تا زمانی که این اثرات از بدن تان برود از انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند ، خودداری نمایید.
•  بهتر است از راهکارهای سالم و بدون عوارض جهت درمان بی خوابی خود استفاده کنید ، برای مثال استفاده از درمان گیاهی بی خوابی شبانه ، ورزش مناسب ، تغذیه و … می تواند در درمان بی خوابی تاثیر گذار باشد.
• برای این که مصرف این داروها را متوقف کنید به هیچ عنوان به طور خودسرانه این کار را انجام ندهید و حتما با پزشک خود مشورت کنید.
• حتما داروهای خواب آور ، آرام بخش و مسکن را دور از دسترس فرزندان خود قرار دهید.
• به هیچ عنوان این داروها را به همراه مواد مخدر ، روانگردان و الکل استفاده نکنید. همچنین می توانید برای مطالعه مطلب عوارض اعتیاد به الکل و درمان آن بر روی لینک کلیک نمایید.
• مدت زمان مجاز مصرف این داروها 2 تا 4 هفته پیاپی و به صورت هفته ای 2 تا 3 مرتبه می باشد.
• بهتر است قرص های خواب را نیم ساعت قبل از خواب استفاده کنید و پس از مصرف آن ، سیگار نکشید.

---

در چه مواردی مصرف قرص خواب آور توصیه نمی شود؟

• داشتن حساسیت به انواع قرص های خواب آور و آرام بخش
• مبتلا بودن به بیماری های شدید تنفسی
• داشتن آپنه (وقفه تنفسی در حین خواب)
• مشکلات کلیوی و نارسایی های شدید آن برای مثال دیالیز
• مبتلا بودن به افسردگی شدید که فرد دائما به خودکشی و مرگ فکر می کند.
• افرادی که سن آن ها بالای 65 سال می باشد ، فقط با تجویز و تحت نظر پزشک می توانند از داروهای خواب آور استفاده نمایند.
• زنان شیرده و باردار در صورتی که پزشک برای آن ها تجویز کرده باشد.
• داشتن ناهماهنگی در حرکات و همچنین ضعف عضلانی از موارد دیگر منع مصرف داروهای خواب آور می باشد.
• علاوه بر موارد بالا ، پایین بودن اکسیژن خون ، نارسایی و مشکلات شدید کبدی از جمله سیروز کبدی و همچنین گلوکرم (آب سیاه) از مواردی می باشد که در صورت مبتلا بودن به آن ها به هیچ عنوان مصرف داروهای خواب آور توصیه نمی شود.

---

قرص خواب و تداخلات دارویی آن

مصرف قرص خواب همراه با داروهای دیگر ممکن است باعث به وجود آمدن مشکلات دیگری شود ، از این رو مصرف این قرص ها همراه با داروهای ضد افسردگی ، الکل ، آنتی هیستامین ها و داروهای ضدتشنج توصیه نمی شود زیرا باعث می شود میزان تاثیر آن ها دوبرابر شود. همچنین مصرف این داروها همراه با داروهای ضدبارداری توصیه نمی شود ، زیرا قرص های ضد بارداری باعث می شود که سرعت دفع داروهای آرام بخش و خواب آور کاهش یابد. همچنین کشیدن سیگار در زمانی که قرص های خواب آور استفاده شده است ، باعث می شود تا میزان تاثیر گذاری آن کاهش یابد.

---

آیا قرص های خواب آلرژی و حساسیت ایجاد می کند؟

ممکن است بدن هر فردی به استفاده از برخی از داروها حساسیت و آلرژی نشان دهد . حساسیتی که به منظور استفاده از داروها به وجود می آید ممکن است به دلیل مواد تشکیل دهنده آن برای مثال روکش ها ، رنگ ها ، مواد تشکیل دهنده و … باشد. در صورتی که فرد متوجه حساسیت خود به هر یک از قرص های خواب آور شد ، سریعا باید با پزشک خود در این باره صحبت کند تا از بروز مشکلات جدی بر بدن فرد جلوگیری شود. برخی از عوارض و نشانه های آلرژی به قرص های خواب به شرح ذیل است:

معرفی قرص های خواب آور قوی

• احساس درد در قفسه ی سینه
• مشکلات بینایی از جمله تاری دید
• افزایش ضربان قلب و تپش قلب
• حالت تهوع و استفراغ
• تنگی نفس ، کهیر ، خارش و مشکل در بلعیدن و تنفس

 

سوالات خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید…

منبع : معرفی قرص های خواب آور قوی